عرف الحزن..بقلمى

عرف الحزن طريقه لقلبى
والضحكة تاهت من عندى
قدر الخوف م الدنيا ياخدنى
وازاى حقدر آمن تانى
لدنيا دايما وخدانى
لزمان دوب كل امالى
ولقيتنى باعيش بالخوف
واهرب منه ويستنانى
ومهما بعدت ........
لازم يلقانى ..........
وازاى تبقى يا دنيا
واسعة ومش سيعانى
بخاف من بكرة
بخاف ع الذكرى
بخاف ع العمر الغالى
كل معانى جميلة فى عمرى
مش قادرة تدوب ألمى
لو ممكن يكون للشمس دموع
كان ممكن كمان الامى تضيع
لو يقدر القمر يلسعنا بنوره
كان ممكن يدوب اللى ماقدرش اقوله
لوتقدر يا أمان ...........
تقتل جواية خوفى ....
واحس بالحنان ...
رغم كل ظروفى ...
لو اقدر اجرى والعب
كأنى لسة طفل ...
لو الاقى حضن أمى
واقضى فيه عمر
نفسى اودع دموعى
وحزنى وشجونى
وفى حنان أمى
يدوب كل همى